Kemena
Norabide aldaketak hil den bizira garamatza
Izate bitxiek edari gardenen inguruan
lainoen itxurako ezinezko zeinuak egiten dituzte
barre egiten dut
nire zauria ez erakusteko
Gaizki nago, odol tanta bat zilarrezko azkon batean bezala
Barre egitea izugarria da.
Urdin bezain zikin jaiki den gizakia
egun osoa egingo du dantzan
jaungoikoaren pare
Eguzkiak sorturiko hautsak harrotu ditu
Bizitzea beharrezkoa baita
amodioaz
desiraz
Garbi gaude
Aberastasun handia ez da tenteltasuna literarioa
Nik adiskide ezezagunak agurtzen ditut
Nire oroitzapen egun lasaian
Isiltasunaren itsaontziak nire bihotza zeharkatzen du
Pardisuraino iristen den sokaz egindako eraikuntza
Dena amaitu da
gizaki burutsuen suizidioraino
Tintazko malkoak
gauza guztien
Desira
(Begirada poetikoa-1924)
Adoreaz idatzi zuen Jacques Baronek bere hasierako bertsoetan. Adorea behar izan zuen surrealimorekin bat egiteko baita harrekin apurtzeko ere. Begirada kementsua aldarrikatu zuen gauzen salneurria eta balioa ezagutu eta bereizi ahal izateko. Moralgabekeriaz harago, gogoetarako testuen eta bizipenen dastatzailea izanik, dadaismotik Andre Bretonen altzora igaro zuen eta, harekiko hausturaren ondoren, Georges Bataillen magalagana jo zuen neurri zehatzaren bila. Odol bero izan gabe kuraia lasaia maite zuen idazkera zen berea.
Zarrastelkeriaren gorazarrean idatzitako poesia. Batek daki keria ala tasuna izango ote den, norberak jarri beharko luke hitzaren bukaera idazterakoan ohiko hizkuntzari utzi ordez. Hor ere hautua baitago, funtsik gabeko etxekalte xahutzaileari gaitzesterakoan, Zergatik? Zarrastelkeriari aurre egiteko legeak eta debekuak sortu zituelako gizarteak eta, baten batek bere gauzak xahutzeko zaletasuna eduki badezake ere hori ez da, berez, txarra. Jaidurak edo grinak baitira gizarteak elkarbizitzarako menperatu nahi dituen joerak. Kontrolagaitz bezain arriskugarriak izan daitezkeen irrikak, bi funtsean, maitatzeko hisia eta hiltzeko garra. Eros-a eta Tanatos-a.