Zer izan zen Belgika erbestean bizi zen lehen poeta katalan modernoarentzat

Josep Carnerek zioenez:

“Nire patua atzerriko lurrak izatekotan, herri batean zahartzea atsegin izango litzaidake non, argia irribarre hori gisa, grisaxka, pasatuko zen, eta belardiak egon zitezen ur-begiekin eta espaloiekin zumarretako, astigarretako eta udareondoetako apainduta

Bakean bizi izatea, inoiz ez seinalatuta, elkartutako jende oneko nazioan, bihotzaren eta hiriaren ondoan, bihotz gisa, eta kaleak eta argiontziak soropilagatik aurrera eginez. Zerua eta hodeiak, otzan edo krudelak, gatibuak ur dardartitako kanaletan geratuko lirateke, guztia hura islatzeko izarretarako nahia.

Hiri batean zahartzea gustatuko litzaidake, benetazko soldadurik gabe, guztiak musikarekin eta pinturarekin samurtu ziren tokian edo loreko zuhaitz japoniar ederrarekin, haurrak eta langileak tristurarik inoiz eman tokian ez zuten, humanizatutako barne batzuk ikusi zenituzten tokian pipengatik, hizketaldiengatik eta abegi onagatik, ezuste bikaina gisa lore suharrekin, barne egun hotzenetan.
Eta sarritan, eliza-atari baten ondoan, merkatu ospetsua, pintoresko egongo litzateke, lurraren dohainekin, itsason harrapatutakoaz, guztia ugaria guztietarako.

Denborasobratuko litzatekeen hiria, melankoliaren zaletasunagatik, ikusteko edo berritasun tintineantearen nahiagatik, itzalek habia egiten duten parkeekiko etxe zaharrak eta jardincillo-arekiko aurrean etxe berri asko.
Guztiko jakintsuek zoriak hor aurkituko lituzkete, eta ehun euritako bikain eratuko lukete errenkada ofizialak monumentuen inaugurazioan.
Eta bat-batean, etorbide luzeetako zorian, pagadiak, urmaelen orbanak, egongo lirateke, maitasunerako, pozerako, bakardaderako eta auhenerako.

Jenderik gabeko; askoko, baraua, gainerakoen erdian, bakoitzean apur bat, bizi izango litzateke.
Baina inor inori bere bideari jarraitzea, beldur izan behar izango luke.

Zoriagatik lorategi zaharra ezagutuko luke
kristalino hornitzaileko,poztasun gehiago ematen duten urre arrainekin.
Nire umeek ogi-mamiekin esango lukete eskuan:
-Egun bakoitzeko jauna da.”

Horixe izan zen Belgika erbestean bizi zen lehen poeta katalan modernoarentzat.

Share: Facebook, Twitter

Leave a Comment:

Gune honek Akismet erabiltzen du zaborra murrizteko. Ikusi nola prozesatzen diren zure erantzunen datuak.